ทำหน้างาม กับ ทำงามหน้า เหมือนกันตรง…ทำอย่างไรก็ได้ให้มันดู ‘งาม’ อย่างแรก-ใช้ตังค์ อย่างที่สอง-ใช้ตัว
คำว่า ‘หน้า’ มีความสำคัญกับมนุษย์เรายิ่งนัก หันไปทางไหนก็เห็นแต่คำว่า ‘หน้า’ บ้างก็อยากมีหน้าที่สวยที่หล่อ บ้างก็อยากมีหน้ามีตา บ้างก็อยากได้หน้า และบ้าง…ก็อยากได้รับความสนใจจาก ‘หัวหน้า’
การมีชีวิตในการการทำงานที่ดีจึงไม่ใช่แค่เรื่องของสถานที่ บรรยากาศ เนื้องาน และเพื่อนร่วมงาน เพียงอย่างเดียว หากแต่ปัจจัยสำคัญที่จะเป็นแรงผลักดันส่งเสริมชั้นดีให้เราก้าวหน้าไปได้ไกลนั้น ก็ต้องมาจากหัวหน้าของเราเองด้วยเช่นกัน บางคนไปได้ไกลยังกับนั่งกระสวยอวกาศ บางคนไปบ้าง-ไม่ไปบ้างเพราะความเกียจคร้านจนเหงื่อไม่เคยออกทางรูขุมขนเลย แต่บางคนไม่เคยมีโอกาสได้ไป…เพราะหัวหน้าไม่ยอมถีบส่งให้เลยแม้แต่ข้างเดียว เคยคิดไหมว่าบางครั้ง ‘หัวหน้า’ อันเป็นที่รักของเรานั้น อาจไม่พอใจ หรือไม่ชื่นชอบเราเสียเท่าไหร่ พวกเขาจึงไม่เคยแยแส หรือแม้แต่จะให้โอกาสเราเลย และนี่คือ 10 สัญญาณ ว่าหัวหน้าของเราไม่ค่อยจะพอใจในตัวเราเสียเท่าไหร่ครับ
* ชื่อเรื่องอาจดูรุนแรงไปนิด แต่ก็หวังและคิด ว่าเนื้อหาจะมีประโยชน์ต่อผู้อ่านทุกท่านครับ
เนื้อร้ายต้องตัดทิ้ง!
หากหัวหน้าของเรา พยายามกีดกัน หรือแบ่งแยกเราออกจากการประชุมสำคัญต่างๆ ทั้ง Internal และ External นั่นอาจหมายถึง…ไม่ใช่ว่ามองไม่เห็น แต่เราไม่เคยอยู่ในสายตาเลยต่างหากครับ
หัวหน้า vs. หัวเน่า
เคยไหมที่รู้สึกว่า…การทำงานนี้ช่างสบายอารมณ์เสียเหลือเกิน ศิลเปรอะศิลปินมาก อินดี้อินดี้ในแบบที่ไม่มีใคร (กล้า) มายุ่งกับเราเลย…แม้แต่หัวหน้า! หากหัวหน้าของเราไม่เคยคิดที่จะเข้ามาควบคุมยุ่มย่ามอะไรกับตัวเราเลย อย่าได้นิ่งนอนหัวเราะแบบพระเอกเจ้าสำราญไปครับ นั่นอาจหมายถึงว่าเขาไม่ไว้ใจเรา หรือไม่อยากฝากฝังอะไรกับเราเลย
เข้าถึงยาก…อย่างกับเป็นคนดังแบบ ‘เซ-หลบ’ !
“มา! คุยเลย!” หากเราไม่เคยได้ยินประโยคสั้นๆอันหนักแน่นนี้จากหัวหน้าเลยในทุกครั้งที่เรามีเรื่องสำคัญต้องการซุปเปอร์ฮีโร่อย่างคุณหัวหน้ามาช่วยเหลือ หรือเวลาจะปรึกษาหรือถามไถ่เกี่ยวกับเรื่องงานที ก็ไม่เคยว่าง ไม่เคยตอบ ไม่เคยอยู่ให้เห็นหน้าเห็นตาเลยสักครั้งเดียว นั่นอาจหมายถึง…เขาให้ความสำคัญและใส่ใจกับเราน้อยนั่นเองครับ
ทำอย่างกับเราเป็นคนดังแบบ ‘เซย์-เลย’ !
หากหัวหน้าของเราชอบทำตัวเป็นสื่อ ประโคมโหมตำหนิติเตียนเราต่อหน้าคนอื่นๆอยู่เรื่อย ชนิดที่ว่า…ใครผ่านไปมาก็ต้องรับรู้ ตั้งแต่หน้าประตูยันป้อมยาม นั่นก็อาจหมายถึงสัญญาณที่ไม่ค่อยดีเสียเท่าไหร่นัก เขาอาจอยากทำให้เราขายหน้า หรือพยายามสร้างแรงกดดันในทางที่ไม่ดีแก่เรา
เลื่อนตำแหน่ง…ออกไป
หากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นซ้ำแล้ว-ซ้ำเล่า เหมือนกับประวัติศาสตร์ซ้ำร้อยยังไงยังงั้น และไม่มีท่าทีว่าจะลองชายตาประเมินผลการทำงานในการเลื่อนตำแหน่งของเราเลย นั่นอาจเป็น ‘เหตุผลส่วนตัว’ หรือไม่ก็ ‘เรื่องส่วนตัว’ แล้วล่ะครับ
อวสาน ‘ขอบคุณ’
“ขอบคุณครับ” ไม่เคยได้ยิน “ขอบคุณค่ะ” ไม่เคยได้ยล…ถึงแม้ว่าการที่หัวหน้าของเราไม่เคยเอ่ยคำว่า ‘ขอบคุณ’ ออกมาให้เราได้ฟังเลย อาจเป็นเพราะว่าเขากำลังยุ่งๆ แต่คำสั้นๆ 2 พยางค์นี้ ก็ดูไม่น่าจะลำบากลำบน จนทำให้สาหัสสากรรจ์เกินไปนะครับ
ปฏิเสธเรื้อรัง
หากหัวหน้าของเราเป็นโรค ‘ปฏิเสธเรื้อรัง’ ปฏิเสธทุกไอเดีย ทุกข้อเสนอแนะและความคิดเห็นของเรา มิหนำซ้ำ, ยังทำเหมือนกับว่าไอเดียของเรานั้น มันดูช่างโง่บรมเสียอีกด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งทำต่อหน้าคนอื่น หรือในที่ประชุมด้วยแล้ว…คงถึงเวลาที่ต้องเปลี่ยนเครือข่ายกันเสียที เพราะสัญญาณชักจะไม่ค่อยดีแล้วล่ะครับ
ไม่เห็น ‘หัว’ มีแต่ ‘หน้า’
ไม่เคยอีเมล์ ไม่เคยโทรหา หรือไม่เคยแม้แต่พูดคุยกันใน Facebook เหมือนกับไม่เคยรู้มาก่อนว่าเรามีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ด้วย นั่นก็อาการหนักสากรรจ์น่าดู จำไว้เสมอว่า…สิ่งที่แย่กว่าการ ‘ตอบกลับในเชิงด้านลบ’ ก็คือ การไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับอะไรเลย ครับ
ลูกน้อง ที่ ลูกค้า…ไม่รู้จัก!
หากหัวหน้าของเราหยุดการกระทำในการที่จะแนะนำตัวเราให้ลูกค้าต่างๆได้รู้จักแล้วล่ะก็…นั่นอาจเป็นเพราะเขาอับอายในตัวเรา ไม่เชื่อใจ หรือบางทีเราอาจจะไม่มีประโยชน์สำหรับบริษัทหรือสำหรับทีม ก็เป็นได้ครับ
‘ตำแหน่ง’ สร้างภาพ
หากบ่อยครั้ง ไม่ใช่สิ! แทบทุกครั้งที่เรามักจะโดนหัวหน้าขอความกรุณาให้ช่วยไปชงกาแฟให้หน่อย ไปถ่ายเอกสารให้ทีแบบชนิดเป็นปึก หรือช่วยไปจัดเก็บเอกสารที่ดูเหมือนจะสำคัญแต่ไม่สำคัญให้หน่อย และหน้าที่เหล่านั้น ก็ไม่ใช่สิ่งที่ระบุไว้ใน Scope ตำแหน่งงานของเราเลย นั่นอาจเป็นสัญญาณว่าเจ้านายของเราไม่ไว้ใจให้เราทำภารกิจที่สำคัญๆครับ
บางครั้งสิ่งที่ดีที่สุดอย่างหนึ่งที่เราพอจะทำได้กับ ‘ชีวิต’ ก็คือ…ดื่มด่ำกับมัน แล้วก็เรียนรู้ที่จะยอมปล่อยมันไป อย่าท้อถอยครับ
อนึ่ง, 10 สัญญาณข้างต้นนี้ มาจาก Bernard Marr โพสลงบนเว็บไซต์ LinkedIn
